Het eten van gras onderscheidde mens van aap
Door gras en grasachtige planten te eten, kon de vroege mens zich 3,4 miljoen jaar geleden verder ontwikkelen dan andere primaten. Dat concluderen onderzoekers van de Universiteit van Utah (…).
Daarmee weerleggen de onderzoekers eerdere stellingen dat de vroege mens hetzelfde at als de primaten die in het bos leefden en bladeren en fruit aten (…). Of deze mensen ook vlees aten, blijft nog onduidelijk. Uit eerdere onderzoeken blijkt dat de mens 2,5 miljoen jaar geleden vlees ging eten en pas 500.000 jaar geleden ging jagen.
Dit artikel lazen we op AD.nl (5 juni 2013, bron: ANP). Bij ons riep het direct vragen op. De belangrijkste daarvan is misschien wel: Waarom is de mens gestopt met het eten van gras? Het verbaast ons telkens weer hoe onbekend de grassen zijn als voedingssupplement. Daarom schreven we al eerder over tarwegras onder het kopje ‘Een koud kunstje’. Tarwegras en gerstegras zijn enigszins vergelijkbaar als we kijken naar de inhoud. Maar gerstegras is actiever in het opruimen van vrije radicalen; de schadelijke stoffen die bijdragen aan het verouderingsproces en de ontwikkeling van (ernstige) gezondheidsproblemen. In de vermalen scheuten gerstegras vind je bijvoorbeeld bioflavonoïden en dat zijn krachtige antioxidanten die vooral voorkomen in citrusfruit, maar ook in aardappelen en uien. Met name bioflavonoïden zorgen voor het verwijderen van vrije radicalen. Helaas gaan ze grotendeels – 50 tot 90% – verloren als we voedsel verwarmen of koken. (Her)ontdek een van de oudste graansoorten: gerst. Ruim 7000 jaar bekend; piepjong in het licht van bovenstaand artikel, toch? Gerstegraspoeder valt trouwens niet onder de categorie granen. Dit vermelden we maar even voor de volledigheid. De scheuten zijn een groentesoort. Tip: leng het gerstegraspoeder aan met water en een beetje appelsap en dan smaakt die vloeibare groente écht lekker. Op je gezondheid!